A study to improve method of controlling mechanical stability of natural rubber latex

Abstract

The present thesis involved studies to find alternative methods for improved controlling of the quality of natural rubber latex since existing methods cannot offer complete control of the latex quality. Four methods were studied, viz. measurement of surface tension of the latex measurement of viscosity of the latex preparation of purified latex by removing non-rubber constituents of the latex preparation of purified latex by removing non-rubber constituents of the latex and monitoring aggregation tendency of rubber particles in the latex. The results obtained showed that the surface tension and the viscosity of the latex did not change significantly during storage of the latex. Therefore measurement of these two properties will not be useful for the controlling purpose of the quality of the latex. The latex which the non-rubber constituents were removed by centrifugation still exhibited changes in properties during storage but certain properties such as volatile fatty acid value and KOH number were lower than those of normal latex. Therefore, it appeared that purified latex offers no obvious advantage over the normal ammonia-preserved latex except that the purified latex might be less problem of stability during storage. Aggregation of rubber particles in the latex could be observed by light microscopy and the particle size measurable by light scattering method. However the particle size of the aggregate measured showed no obvious correlation with the mechanical stability of the latex. Therefore, it was thought possible to use the measurement of rubber particle aggregate size as a method for controlling the stability of natural rubber latex. Further study could be made to clarify this point.

วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษาหาวิธีการควบคุมคุณภาพ น้ำยางธรรมชาติเพิ่มเติมจากวิธีที่ใช้อยู่เดิม ซึ่งยังไม่ สามารถใช้ควบคุมคุณภาพของน้ำยางได้อย่างสมบูรณ์ วิธีที่ ศึกษามี 4 วิธี ได้แก่ การวัดค่าแรงตึงผิวของน้ำยาง การ วัดค่าความหนืดของน้ำยาง การวัดแนวโน้มการรวมตัวของ อนุภาคยางในน้ำยาง และการเอาส่วนประกอบที่ไม่ใช้ยาง (ซึ่งเป็นที่ทราบว่ามีผลทำให้สมบัติของน้ำยางแปรปรวน) ออกจากน้ำยาง ผลการศึกษาพบว่าแรงตึงผิวและความหนืดของน้ำยาง ไม่เปลี่ยนแปลงในระหว่างการเก็บรักษาน้ำยาง ฉะนั้นจึงไม่ สามารถใช้เป็นตัวบ่งบอกคุณภาพของน้ำยางได้ น้ำยางที่เอา ส่วนประกอบที่ไม่ใช่ยางออกยังคงแสดงการเปลี่ยนแปลงของ สมบัติในระหว่างการเก็บรักษา แต่ค่าปริมาณกรดไขมันระเหย และค่าโปแตสเซียมไฮดรอกไซด์ของน้ำยางบริสุทธิ์ มีค่าต่ำกว่า ของน้ำยางข้นปรกติ ฉะนั้นน้ำยางบริสุทธิ์ไม่มีข้อได้เปรียบ ที่ชัดเจนเหนือน้ำยางปรกติ แต่อาจเก็บรักษาง่ายกว่า การรวมตัวกันของอนุภาคยางในน้ำยางสามารถเห็นได้ จากกล้องจุลทรรศน์ธรรมดาและวัดขนาดได้โดยวิธีการกระเจิง แสง แต่ค่าที่วัดได้ไม่แสดงความสัมพันธ์อย่างชัดเจนกับค่า ความเสถียรเชิงกลของน้ำยาง ฉะนั้นจึงคิดว่าไม่สามารถ ใช้การวัดการรวมตัวของอนุภาคยางเป็นวิธีควบคุมคุณภาพ ของน้ำยางได้ แต่ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมในเรื่องนี้เพื่อให้ได้ ข้อสรุปที่ชัดเจนขึ้น