คุณภาพชีวิตการทำงานของผู้ช่วยแพทย์แผนไทยในกรุงเทพมหานคร

Abstract

การศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวางนีéมีวัตถุประสงค์ เพื่อประเมินคุณภาพชีวิตการทําางานของผู้ช่วยแพทย์แผนไทยในเขตกรุงเทพมหานคร และเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยคุณภาพชีวิตการทํางานตามปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยที่เกี่ยวกับการจ้างงาน ตัวอย่างเป็นผู้ช่วยแพทย์แผนไทยในเขตกรุงเทพมหานคร จํานวน 137 คน จาก 3 สถานบริการ ได้แก่ 1) โรงพยาบาลเฉพาะทางด้านการแพทย์แผนไทย 2) วัด/มูลนิธิด้านการแพทย์แผนไทย และ 3) คลินิกการแพทย์แผนไทยในสถาบันอุดมศึกษา เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยพบว่า ผู้ช่วยแพทย์แผนไทยมีคุณภาพชีวิตการทํางานในภาพรวมในระดับปานกลาง โดยรายด้านพบว่า ความผูกพันของพนักงานมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุด ขณะที่ด้านการควบคุมในที่ทําางานมีคะแนนเฉลี่ยต่ําสุด โดยคะแนนเฉลี่ยคุณภาพชีวิตการทําางานมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < 0.001) ในตัวแปร หน่วยงาน อายุงาน ชั่วโมงทํางาน และที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ในตัวแปร รายได้ และระยะเวลาพัก ข้อเสนอแนะว่า ผู้บริหารหน่วยงาน ควรมีนโยบาย กําหนดชั่วโมงการทํางานของผู้ช่วยแพทย์แผนไทยไม่เกิน 6 ชั่วโมง โดยจัดให้มีเวลาพักก่อนให้บริการนวดผู้รับบริการคนต่อไป 5-10 นาที เพื่อเปลี่ยนอิริยาบถ คลายกล้ามเนื้อ และเปิดโอกาสให้ผู้ช่วยแพทย์แผนไทยมีส่วนร่วมตัดสินใจในงานที่เกี่ยวข้องโดยตรง เพื่อช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตการทํางานต่อไป

The aim of this descriptive cross-sectional study was to examine the Quality of Work Life – QWL and compare QWL score by personal factors and employment factors among Thai traditional medicine assistants – TTMAs in Bangkok Metropolitan. The samples were 137 TTMAs from three agencies such as; TTM Hospital, TTM foundation/temple, and TTM clinics in university. Data collection was done through a questionnaire. Data were analyzed by using descriptive statistics, independent samples t-test, and one-way ANOVA. The fi ndings revealed that the overall QWL of TTMAs was at a moderate level. Considering QWL aspect, the percentage-mean score in the employee engagement aspect was the highest while the control at work aspect was the lowest. The overall QWL percentage-mean scores of TTMAs were statistically different at p < 0.001 by agency, organizational tenure, working hour, and at p < 0.05 by income and rest period. The study fi ndings lead to recommendation that agency’s administrator should have a policy by setting the working hours not over 6 hours per day and the rest period for TTMAs about 5-10 minutes before giving service the next case to relax and reduce muscle spasm. Besides, TTMAs should be provided the opportunity to participate the organization’s process of decision-making on issues related with them in the workplace which will improve their QWL