Publication: Management of aging society in Kobe, Japan
Issued Date
2016
Resource Type
Language
eng
ISSN
1905-1387
Rights
Mahidol University
Rights Holder(s)
ASEAN Institute for Health Development Mahidol University
Bibliographic Citation
Journal of Public Health and Development. Vol. 14, No.2 (May-Aug 2016), 61-75
Suggested Citation
Phetcharee Rupavijetra, Jiraporn Chompikul, Ploypailin Rupavijetra, เพ็ชรี รูปะวิเชตร์1 2 และ3, จิราพร ชมพิกุล, พลอยไพลิน รูปะวิเชตร์ Management of aging society in Kobe, Japan. Journal of Public Health and Development. Vol. 14, No.2 (May-Aug 2016), 61-75. Retrieved from: https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/62184
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Thesis
Title
Management of aging society in Kobe, Japan
Alternative Title(s)
การจัดการสังคมผู้สูงอายุในโกเบ ประเทศญี่ปุ่น
Other Contributor(s)
Abstract
ons at all levels have responded to this matter by initializing policies and plans for the management of the elderly society. This research aimed to describe the following issues: (1) long-term care insurance for the elderly and (2) health care services for the elderly. The research was based on the principles of documentary and qualitative research. The data were collected via document research and interviews with the Kobe Municipal officers which was composed of the chief and three staff members of the Elderly and Welfare Section for policies, plans, and management of the aging society in the Kobe Municipality during October- November, 2014. In addition, the data were collected from interviews with twenty elderly Japanese people who participated in Shiawase–no-mura (the Comprehensive Welfare Complex). Content analysis was used to analyze the data. The research findings were as follows: (1) long-term care insurance for the elderly is a policy that provides care for the elderly, and is based on “Welfare Law for the Elderly” which was designed for low income elderly who have no family to care for them. However, the new long-term care insurance departs from past practices with respect to the following: (a) shifting the major responsibility for care giving from family to the state; (b) integrating medical care and social services via unified financing; (c) enhancing consumer choice and competition by allowing free choice of providers; (d) requiring older persons themselves to share the costs via insurance premiums as well as copayments; and (e) expanding local governmentautonomy and management capacity in social policy. (2) As far as health care services for the elderly is concerned, the Japanese government’s initiative, the Welfare Law for the Elderly, has a special system for the elderly, called “Health Service System for the Elderly.” The facility services in special nursing homes and home care aid services are funded by taxes. For, the Kobe Municipal has policies, plans, and management designed for the aging society: the long-term care insurance is that in which Kobe city is equipping itself to manage effectively the trend of increasing numbers of aging people by launching the statement, “keep life and take care” as well as planning for aged people with Alzheimer’s disease and aged people who are isolated. Kobe established the “Shiawase–no-mura”: the Comprehensive Welfare Complex designed for the elderly including the disabled and all the members in the family, and the program called Kobe Senior Citizens’ College or “Silver College,” which provides for the elderly to maintain life-long learning. The curriculum is composed of a general course which provides general education, sports, and health management studies, and the special courses include welfare community, living environment, international exchange, cooperation, and general art. The research finding suggested that long-term care insurance, health care services and colleges for the elderly should be promoted to improve the quality of their life.
ประเทศญี่ปุ่นมุ่งหาความสำเร็จอย่างก้าวหน้าในการจัดการกับสภาพสังคมที่มีผู้สูงอายุอายุยืนยาวเป็นจำนวนมากและเพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็ว รัฐบาลและหน่วยงานภาครัฐทุกระดับต่างได้มีการรับมือกับเรื่องนี้อย่างสร้างสรรค์ไม่ว่าเรื่องการกำหนดนโยบายและแผนเพื่อการจัดการสังคมผู้สูงอายุ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษานโยบายและแผนสองเรื่อง คือ หลักประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ และการให้บริการด้านสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ การศึกษานี้ใช้หลักการวิจัยเอกสารและเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลในเดือนตุลาคม-พฤศจิกายน พศ. 2557 โดยการศึกษาจากเอกสารและการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่เทศบาลโกเบซึ่งประกอบด้วยหัวหน้า 1 คนและเจ้าหน้าที่ 3 คนของแผนกผู้สูงอายุและสวัสดิการเกี่ยวกับนโยบาย แผน และการจัดการสังคม ผู้สูงอายุของเทศบาลโกเบ นอกจากนี้ได้สัมภาษณ์ผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่น 20 คน ที่มาใช้บริการของหมู่บ้านแห่งความสุข (Shiawase–no-mura: the Comprehensive Welfare Complex) เกี่ยวกับความคิดเห็นต่อการจัดการสังคมผู้สูงอายุของเทศบาลเมืองโกเบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา การวิจัยพบว่า 1. นโยบายหลักประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุเป็นเรื่องการให้การรักษาดูแลสุขภาพ ซึ่งมีฐานกฎหมายสวัสดิการสำหรับผู้สูงอายุที่ออกแบบสำหรับคนสูงอายุที่มีรายได้ต่ำที่ไม่มีสมาชิกในครอบครัวดูแลหลักประกันสุขภาพระยะยาวได้มีการพัฒนามากขึ้นโดยได้ปรับเปลี่ยนความรับผิดชอบจากครอบครัวไปสู่ภาครัฐ การรวมการรักษาโรคกับการให้บริการทางสังคมผ่านระบบการเงินร่วมกัน การยืดหยุ่นสนองตอบต่อความต้องการของผู้รับบริการให้หลากหลายและเสรี พร้อมให้ผู้สูงอายุได้ ร่วมรับผิดชอบค่าใช้จ่าย รวมทั้งให้รัฐบาลท้องถิ่นได้มีอิสระในการจัดการนโยบายด้านสังคมนี้ 2. การบริการด้านการรักษาสุขภาพของผู้สูงอายุของประเทศญี่ปุ่นนั้นได้รับการดูแลเป็นอย่างมากรัฐบาลได้กำหนดกฎหมายสวัสดิการสำหรับผู้สูงอายุที่เรียกว่า ‘ระบบให้บริการด้านสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ’ มีการจัดสรรภาษีเพื่อจัดทำศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ การบริการดูแลที่บ้าน ส่วนกรณีการจัดการสังคมผู้สูงอายุของท้องถิ่นคือ เทศบาลเมืองโกเบพบว่า มีนโยบายและแผนการจัดการที่ออกแบบเพื่อให้คนสูงอายุของโกเบได้หันมาร่วมในหลักประกันสุขภาพระยะยาวอย่างทั่วถึงด้วยการรณรงค์เพื่อการดูแลให้ผู้สูงอายุมีอายุยืนยาว รวมทั้งมีแผนการดูแลผู้สูงอายุที่ป่วยเป็นอัลไซเมอร์และผู้สูงอายุที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว เทศบาลเมืองโกเบยังได้สร้างสถานที่เรียกว่า ‘หมู่บ้านแห่งความสุข’ เพื่อเป็นสถานที่เพื่อให้ผู้สูงอายุ คนพิการและทุกคนในครอบครัวได้มาใช้ร่วมกัน ไม่ว่าเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ มีที่พัก ห้องอาหาร ส่วนจัดงานนิทรรศการจำหน่วยสินค้าจากองค์กรผู้พิการ คนสูงอายุมาสาธิตงานหัตถกรรม นอกจากนี้ ยังมี ‘วิทยาลัยสีเงิน’ ที่ให้ผู้สูงอายุที่ประสงค์จะเรียนรู้เพิ่มเติมในเรื่องการศึกษา กีฬา การจัดการสุขภาพ สวัสดิการสังคม ธรรมชาติและการแลกเปลี่ยน นานาชาติ และศิลปะ ข้อเสนอจากผลการวิจัยนี้ ควรส่งเสริมให้มีหลักประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ และการให้บริการด้านสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุอย่างทั่วถึง ตลอดจนวิทยาลัยที่ส่งเสริมการเรียนรู้ด้านต่างๆ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ
ประเทศญี่ปุ่นมุ่งหาความสำเร็จอย่างก้าวหน้าในการจัดการกับสภาพสังคมที่มีผู้สูงอายุอายุยืนยาวเป็นจำนวนมากและเพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็ว รัฐบาลและหน่วยงานภาครัฐทุกระดับต่างได้มีการรับมือกับเรื่องนี้อย่างสร้างสรรค์ไม่ว่าเรื่องการกำหนดนโยบายและแผนเพื่อการจัดการสังคมผู้สูงอายุ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษานโยบายและแผนสองเรื่อง คือ หลักประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ และการให้บริการด้านสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ การศึกษานี้ใช้หลักการวิจัยเอกสารและเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลในเดือนตุลาคม-พฤศจิกายน พศ. 2557 โดยการศึกษาจากเอกสารและการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่เทศบาลโกเบซึ่งประกอบด้วยหัวหน้า 1 คนและเจ้าหน้าที่ 3 คนของแผนกผู้สูงอายุและสวัสดิการเกี่ยวกับนโยบาย แผน และการจัดการสังคม ผู้สูงอายุของเทศบาลโกเบ นอกจากนี้ได้สัมภาษณ์ผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่น 20 คน ที่มาใช้บริการของหมู่บ้านแห่งความสุข (Shiawase–no-mura: the Comprehensive Welfare Complex) เกี่ยวกับความคิดเห็นต่อการจัดการสังคมผู้สูงอายุของเทศบาลเมืองโกเบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา การวิจัยพบว่า 1. นโยบายหลักประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุเป็นเรื่องการให้การรักษาดูแลสุขภาพ ซึ่งมีฐานกฎหมายสวัสดิการสำหรับผู้สูงอายุที่ออกแบบสำหรับคนสูงอายุที่มีรายได้ต่ำที่ไม่มีสมาชิกในครอบครัวดูแลหลักประกันสุขภาพระยะยาวได้มีการพัฒนามากขึ้นโดยได้ปรับเปลี่ยนความรับผิดชอบจากครอบครัวไปสู่ภาครัฐ การรวมการรักษาโรคกับการให้บริการทางสังคมผ่านระบบการเงินร่วมกัน การยืดหยุ่นสนองตอบต่อความต้องการของผู้รับบริการให้หลากหลายและเสรี พร้อมให้ผู้สูงอายุได้ ร่วมรับผิดชอบค่าใช้จ่าย รวมทั้งให้รัฐบาลท้องถิ่นได้มีอิสระในการจัดการนโยบายด้านสังคมนี้ 2. การบริการด้านการรักษาสุขภาพของผู้สูงอายุของประเทศญี่ปุ่นนั้นได้รับการดูแลเป็นอย่างมากรัฐบาลได้กำหนดกฎหมายสวัสดิการสำหรับผู้สูงอายุที่เรียกว่า ‘ระบบให้บริการด้านสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ’ มีการจัดสรรภาษีเพื่อจัดทำศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ การบริการดูแลที่บ้าน ส่วนกรณีการจัดการสังคมผู้สูงอายุของท้องถิ่นคือ เทศบาลเมืองโกเบพบว่า มีนโยบายและแผนการจัดการที่ออกแบบเพื่อให้คนสูงอายุของโกเบได้หันมาร่วมในหลักประกันสุขภาพระยะยาวอย่างทั่วถึงด้วยการรณรงค์เพื่อการดูแลให้ผู้สูงอายุมีอายุยืนยาว รวมทั้งมีแผนการดูแลผู้สูงอายุที่ป่วยเป็นอัลไซเมอร์และผู้สูงอายุที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว เทศบาลเมืองโกเบยังได้สร้างสถานที่เรียกว่า ‘หมู่บ้านแห่งความสุข’ เพื่อเป็นสถานที่เพื่อให้ผู้สูงอายุ คนพิการและทุกคนในครอบครัวได้มาใช้ร่วมกัน ไม่ว่าเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ มีที่พัก ห้องอาหาร ส่วนจัดงานนิทรรศการจำหน่วยสินค้าจากองค์กรผู้พิการ คนสูงอายุมาสาธิตงานหัตถกรรม นอกจากนี้ ยังมี ‘วิทยาลัยสีเงิน’ ที่ให้ผู้สูงอายุที่ประสงค์จะเรียนรู้เพิ่มเติมในเรื่องการศึกษา กีฬา การจัดการสุขภาพ สวัสดิการสังคม ธรรมชาติและการแลกเปลี่ยน นานาชาติ และศิลปะ ข้อเสนอจากผลการวิจัยนี้ ควรส่งเสริมให้มีหลักประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ และการให้บริการด้านสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุอย่างทั่วถึง ตลอดจนวิทยาลัยที่ส่งเสริมการเรียนรู้ด้านต่างๆ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ