Diabetes and impaired fasting glucose among Buddhist monks in Chanthaburi province : prevalence and associated risk factors

Abstract

โรคเบาหวานและอาการแสดงที่สัมพันธ์กับกลุ่มโรคเบาหวาน คือปัญหาสุขภาพที่สำคัญของคนไทยรวมถึงกลุ่มพระภิกษุสงฆ์ การศึกษาวิจัยแบบภาคตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประมาณค่าความชุกของโรคเบาหวานและภาวะที่มีความผิดปกติของระดับน้ำตาลในเลือดที่เสี่ยงต่อการเกิดโรคเบาหวานในกลุ่มพระภิกษุสงฆ์ จังหวัดจันทบุรี โดยศึกษาในพระภิกษุสงฆ์ ที่มีอายุ 35 ปีขึ้นไป จำนวน 415 รูป สุ่มเลือกตัวอย่างตามลำดับชั้น เก็บข้อมูลจากแบบสัมภาษณ์ การตรวจร่างกาย และการเจาะโลหิตปลายนิ้วเพื่อตรวจค่าระดับน้ำตาลหลังอดอาหารอย่างน้อย 8 ชั่วโมง ผลการศึกษา พบว่า ค่าความชุกของโรคเบาหวานของภิกษุสงฆ์ในจังหวัดจันทบุรีเท่ากับร้อยละ 10.8 โดยพบพระภิกษุสงฆ์ร้อยละ 2.8 ปัจจุบัน ยังรักษาอาการป่วยด้วยโรคเบาหวาน และร้อยละ 8 ของกลุ่มพระภิกษุสงฆ์ พบว่าเป็นการตรวจครั้งแรกและพบความผิดปกติของระดับน้ำตาลในเลือด ส่วนค่าความชุกของภาวะที่มีความผิดปกติของระดับน้ำตาลในเลือดหลังอดอาหารผิดปกติ (IFG) ได้เท่ากับ ร้อยละ 11.8 เมื่อนำมาวิเคราะห์ด้วยการถดถอยพหุคูณ พบว่ามี 5 ปัจจัย ที่มีความสัมพันธ์กับโรคเบาหวานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ จำนวนพรรษาที่บวช ค่าความดันโลหิตตัวบนที่เริ่มสูง การเดินบิณฑบาต การดื่มน้ำชาเขียวหรือชาบรรจุขวด 0-3 วัน/สัปดาห์ และ การขาดความรู้เรื่องโรคเบาหวาน การคัดกรองโรคเบาหวานต้องทำสม่ำเสมอและต่อเนื่อง เพื่อเป็นการค้นหาผู้ป่วยรายใหม่ซึ่งสามารถจะทำรักษาได้ทันท่วงทีในช่วงแรก การส่งเสริมการเคลื่อนไหวร่างกายที่คล้ายการออกกำลังกายในกลุ่มพระภิกษุสงฆ์ ตลอดจน การส่งเสริมความรู้ให้กับประชาชน ถึงอาหารที่เหมาะสมในการถวายพระ เช่น อาหารไขมันต่ำ อาหารที่มีกากใยอาหารสูง การเพิ่มผักและผลไม้ที่ไม่หวานมากในการบริโภค เพื่อเป็นการส่งเสริมให้พระภิกษุสงฆ์ได้รับอาหารที่ดีมีประโยชน์ต่อสุขภาพ ซึ่งจะทำให้ร่างกายแข็งแรงสามารถประกอบกิจของสงฆ์ได้อย่างเหมาะสมและถือว่าเป็นการทำนุบำรุงอุปถัมภ์พระพุทธศาสนาให้ยั่งยืนสืบไป.