The effect of group dynamics on aggressive behavior reduction among slum children

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ที่มีต่อการลดพฤติกรรม ก้าวร้าวของเด็ก อายุ 9-13 ปี ที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร จำนวน 30 คน แบ่งเป็น กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 15 คน โดยกลุ่มทดลองเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ครั้ง ละ 1 ชั่วโมง รวมทั้งหมด 12 ครั้ง ส่วนกลุ่มควบคุม ไม่รับกิจกรรมใดๆ เลย ทำการประเมินพฤติกรรมด้วยแบบ วัดพฤติกรรมก้าวร้าว ก่อนการทดลอง และหลังจากสิ้นสุดการทดลองทันที วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจง ความถี่, ร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, Chi-square test, Independent t-test และ Paired t-test ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนความก้าวร้าวเฉลี่ยลดลงกว่าก่อนการ ทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05) และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม พบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนความก้าวร้าวต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05) จากผลการวิจัยแสดงว่า การเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์เพื่อลดพฤติกรรมก้าวร้าว สามารถช่วย ลดพฤติกรรมก้าวร้าวของเด็กในชุมชนแออัดได้ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเด็ก อันได้แก่ ครอบครัว สถานศึกษา และชุมชน สามารถนำโปรแกรมกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ไปประยุกต์ใช้เป็นแนวทางแก้ไขปัญหาและ ปฏิบัติการปรับพฤติกรรมก้าวร้าว สอนให้เด็กเรียนรู้เทคนิคการควบคุมตนเอง พัฒนาความคิด ค่านิยม และ พฤติกรรมที่เหมาะสม อันจะสามารถพัฒนาตนเองสู่การเป็นมนุษย์ที่มีคุณค่าในฐานะเยาวชนและพลเมืองที่ดีของ ประเทศชาติต่อไป